BIASA DIA NIRH!!

semalam petang santak ke pagi tadi, aan rasa sedih sangat2. sedih yang amat sampai melantak cokolat *katenye choc makes u feel better n comfort kan..*

al-kisah cerihiknya begini..

petang semalam aan balik dr opes lewat. biasala..tunjuk rajin konon2nye. incek akbar pon balik dr shah alam lambat. kitorang udah janji jumpa di area rumah beliau. hep hep..bukan masuk rumah die okeh. ai cume tunggu kat bawah aje oke. tujuan asal sudah semestinya mau berjumpa 'anakku'

berikut merupakan perbualan si A (incek akbar) dan si B yang kiut miut (aan..ceh nak jugak kiut!)

A : awak..iori takder kat rumah
B : ha?? *terkedu seketika*
A : orang rasa die lompat tingkap laaaa...
B : uwaaa...cemane??

haaa..maka bermula la episod pencarian barang tersembunyi. tatau mane ntah iori. masa tuh toksah cakapla kan. muncung da panjang macam muncung itik meneran. huhu..sedih giler. kitorang carik celah2 kereta sebab tau budak iori ni penakut ngan orang. risau sangat2 kalau ader orang amik ke, ader orang langgar ke...

last2 incek akbar kate, "redha kan jela die pergi". aan dengar..terus la melalak!!! semalaman oke ai tak senang duduk. sedih sangat. daripada tak lapar, terus rembat cokolat..rembat yong tau fu!! sume kerana ape?? kerana budak iori yang bertuah tuh..

pagi ini..

A : orang nak turun kejap nak carik iori
B : tak payahla...
A : mane tau ader rezeki...

selang 5 menet

A : iori dah balik...
B : ha??? ha?? cemane? die ikot tangga ke??
A : tak..die lompat masuk ikot tingkap
B : die sihat tak? comot tak? kotor tak?
A : takk...sehat..okeee

cube korang imejin eh. die lompat masuk ikut tingkap rumah tingkat 2. huhu..memang budak bertuah!!!!!! merisaukan aan jelaaaaa. membazir ayaq mata ai!

ni la die budak bertuah tuh! eiii...rotan kang!